محمود احمدینژاد عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به شهر قم رفته و در حرم حضرت معصومه(س) در جمع عزاداران حضور یافت. تا اینجای کار همه چیز عادی و طبیعی است و نمیتوان بر آن خرده گرفت اما نحوه حضور احمدینژاد در حرم و حواشی پیرامونی است که سوال برانگیز شده و شایسته تامل است. اگر سخن از حضور در مراسم عزاداری باشد که همگان در چنین روزی به سبک و سیاق خود این مراسم را گرامی میدارند و اگر سخن از حضور چهرههای سیاسی در مراسم عزاداری باشد که بازهم امری طبیعی بوده و آنان هم همانند همه اقشار به عزاداری در جمع عاشقان حسینی میپردازند اما با یک تبصره مهم و کلیدی، مراسم عزاداری امام حسین(ع) اصل و متن و بطن ماجراست و اگر قرار باشد میتینگ تبلیغاتی و سیاسی به این بهانه راه بیفتد، آنجاست که باید سر به علامت تعجب تکان داده و پرسید مگر این برهه و این مکان جای چنین بروننماییهایی است؟!
استقبال در یک جایگاه ویژه
محمود احمدینژاد یکسال و نیم است که عنوان ریاست جمهوری را در کنار نام خود نداشته و به عنوان یک سیاستمدار عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از زمره کارگزاران میانی نظام برشمرده میشود. موقعیتی که البته گویا برخی مسئولان استان قم شاید به خاطر مشغلههای فراوان چنین ایامی، آن را از یاد بردهاند. ایوانآینه حرم حضرت معصومه(س) مکان و جایگاهی است که در مناسبتهای خاص و ویژه عالی ترین مقامات نظام در آن حضور یافته و درمراسم هیئات مختلف سهیم میشوند. اما روز گذشته محمود احمدینژاد که اکنون سمت و جایگاه اجرایی در ساختار سیاسی نظام ندارد در این مکان حاضر شده و برای حاضرین در محل دست تکان داده و به یاد روزهایی که سفرهای استانی میرفت، با علاقهمندانش عکس یادگاری گرفته است. حال سوال اینجاست که آیا شخصیتهای سیاسی متعددی که در طول سال به حرم حضرت معصومه(س) مشرف میشوند، هر کدام بسان یک میهمان ویژه و رسمی در ایوان آینه حضور یافته و برای همراهان و حضار دست تکان میدهند و چاق سلامتی میکنند؟ آیا هر کدام از دهها تن اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام وقتی به قم میروند اینچنین عمل میکنند؟! بی گمان پروتکلهای نانوشته در این زمینهها وجود دارد و اینکه رئیسجمهوری سابق همانند یک مقام عالیرتبه و رسمی در این مکان حضور یافته و جمعی گرد او آیند با آنچه که تا کنون عمل میشده، انطباق متعارف نداشته است.
حاشیه پررنگ تر از متن
محمود احمدینژاد اگر قصد حضور در جمعیت عزادار را داشت و میخواست در کنار آنان به عزاداری بپردازد، باید همانند دیگر مردم در حرم حضرت معصومه(س) حضور مییافت تا کسانی هم که علاقمند به دیدار با وی بودند میتوانستند از این فرصت بهره جسته و در کنار وی به عزاداری بپردازند اما نکته قابل تامل آن است که یک جایگاه ویژه برای وی در نظر گرفته میشود و برخی هم گرداگرد او جمع میشوند و فعل و انفعالاتی رخ میدهد که اصل مراسم و موضوعیت آن تحتالشعاع قرار میگیرد. مهمترین نکته اینکه شأنیت و منزلت مراسم عزاداری آن هم در روزی چون عاشورا، ارجح و بالاتر از هر گزاره و موضوعی است و چرا باید اقداماتی به منصه ظهور برسد که رنگ و بوی سیاسیکاری داشته و در محل شریفی چون حرم حضرت معصومه(س) و در روز عاشورا فعل و انفعالاتی رخ بدهد که جلوههای سیاسی پررنگ داشته و به مثابه کمپین تبلیغاتی، فردی بیاید و برای مردم دست تکان بدهد؟ در واقع با این اقدام قصد اثبات چه چیزی بوده و چرا باید به تجمع مردمی که برای عزاداری گردهم آمده و از اساس خبری پیرامون این حضور نداشتهاند، نگاه تبلیغاتی و سیاسی داشت؟ نکتهای که بیش و پیش از همگان هوشیاری مسئولان قم را میطلبد که برخی مواضع و موقعیتها دستمایه بهرهبرداریهای سیاسی نشود.
حضور سوال برانگیز
نکته دیگری که پیرامون این موضوع جالب توجه است، حضور احمدینژاد در قم و در چنین روزی است. در طول سالهای ریاست جمهوری محمود احمدینژاد بر خلاف روسای جمهوری پیشین و پسین چندان روابط دوسویهای با قم وعلمای آن نداشت و حتی در سالهای آخر ریاست جمهوری خبرهایی پیرامون عدمملاقاتهای وی منتشر میشد. حال حضور احمدینژاد با این عقبه و سابقه در قم و در روز عاشورا آن هم به این سبک و سیاق، موضوع را سوال برانگیزتر میکند. اگر همه گزینهها را کنار هم بگذاریم شاید بتوان معنایی برای آن یافت. اینکه در چنین روزی جمع کثیری از مردم در حرم حضور دارند و یکباره فردی در ایوان آینه حضور مییابد و جمعی گرداگرد وی جمع میشوند و او دست تکان میدهد لذا به طور طبیعی توجهها را جلب کرده و مردم را به آن سمت و سو خواهد کشاند، شاید برای اینکه چنین القا شود که احمدینژاد در قم چندان بیعقبه و بدون حامی نیست، قمی که پایتخت مذهبی ایران است و بواسطه مسائل چند سال آخر ریاست جمهوری وی همواره در برابر اظهارات خاص برخی دولتمردان سابق، موضع داشته و از حسن اتفاق روابط بسیار صمیمی تر و حمایتگرانه تری نسبت به دولت روحانی دارد.